Afgelopen donderdag was er dan eindelijk de bevestiging van wat lijders aan Long COVID eigenlijk allang wisten. Long COVID is lichamelijk en ‘zit niet tussen de oren’. Het nieuws werd prominent als het eerste onderwerp in het NOS journaal van donderdag vermeld.

Ik ben blij! Niet zozeer omdat het voor mij nu duidelijk is dat de ziekte een lichamelijke oorzaak heeft, maar omdat het voor de buitenwereld nu eindelijk wordt bevestigd.
Ik krijg gelukkig zelf niet veel te maken met onbegrip. Maar veel van de inmiddels meer dan honderdduizend mensen die in meer of mindere mate blijvende klachten hebben overgehouden aan een coronabesmetting ervaren dat onbegrip wel. Hopelijk helpt deze bevestiging om dat onbegrip te laten verstommen.

Dit artikel op de website van de NOS beschrijft een onderzoek van het Amsterdam UMC en de Vrije Universiteit waaruit blijkt dat Long COVID een lichamelijke ziekte is en geen psychische aandoening. De Amsterdamse onderzoekers namen monsters van spierweefsel van mensen met en zonder Long COVID, voor en na een inspanningstest op de fiets. Daarmee konden ze zien dat wanneer mensen met Long COVID fysiek te actief zijn, de schade in het spierweefsel bij hen groter is. Bovendien functioneren hun mitochondriën veel minder goed, de energiecentrales in de cellen.

De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het wetenschappelijke blad Nature Communications en zijn een belangrijke stap in het beter begrijpen van het nog altijd mysterieuze ziektebeeld.